[ad_1]
Ο ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, κριτικός θεάτρου Πάρις Τακόπουλος έφυγε από τη ζωή χθες Κυριακή 3 Μαΐου. Θρήνος επικρατεί και στα Φάρσαλα, καθώς πριν λίγες μέρες έφυγε από τη ζωή ο 49χρovoς επαγγελματίας αυτοκιντ Βουλγαράκης.
Ο Πάρις Τακόπουλος γεννήθηκε το 1930, από πατέρα Κωνσταντινοπολίτη και μητέρα Αραχωβίτισσα από τις Καρυές της Λακωνίας. Τελείωσε το Δημοτικό στη Σχολή Τυχοπούλου και συνέχισε τις σπουδές του στο Λεόντειο Λύκειο Πατησίων. Εκεί χάρις στον Φρερ Προσπέρ κι ιδιαίτερα τον Φρερ Νταμασέν έμαθε ν ’αποστηθίζει Ρασίν, Κορνέιγαλλά
PC9pbnM PGRpdiBzdHlsZT0iIiBjbGFzcz0ibWFpbl9iYW5uZXIgdmlzaWJsZS1zbSB2aXNpYmxlLXhzIj4KCQkJPHNjcmlwdCBhc3luYyBzcmM9Ii8vcGFnZWFkMi5nb29nbGVzeW5kaWNhdGlvbi5jb20vcGFnZWFkL2pzL2Fkc2J5Z29vZ2xlLmpzIj48L3NjcmlwdD4NCjwhLS0gQXRoZW5zX0FydGljbGVfSW5saW5lX01vYmlsZSAtLT4NCjxpbnMgY2xhc3M9ImFkc2J5Z29vZ2xlIg0KICAgICBzdHlsZT0iZGlzcGxheTppbmxpbmUtYmxvY2s7d2lkdGg6MzAwcHg7aGVpZ2h0OjI1MHB4Ig0KICAgICBkYXRhLWFkLWNsaWVudD0iY2EtcHViLTU5MzcxNDc4NDM1NzA1MjQiDQogICAgIGRhdGEtYWQtc2xvdD0iMTQ1MTc0MDQ4NiI + + == DQo8c2NyaXB0Pg0KKGFkc2J5Z29vZ2xlID0gd2luZG93LmFkc2J5Z29vZ2xlIHx8IFtdKS5wdXNoKHt9KTsNCjwvc2NyaXB0PgkJCTwvZGl2Pg
Από το 1946 φοίτησε στη μεγάλη του αγγλικού γένους σχολή, φιλίας και ποιήσεως, Eddie του Duckworth, στην οποία παρέμεινε επί πενήντα πέντε χρόνια έως την ημέρα του θανάτου του Eddie, που τον μύησε, όχι μόνο στον Σαίξπηρ και τον T.S. Eliot, αλλά και στη σύγχρονη τζαζ και ζωγραφική.
19ο 1948 μετέβη για ένα χρόνο στο Λονδίνο από όπου έστελνε καλλιτεχνικές ανταποκρίσεις με το ψευδώνυμο Π.Ο.Τ. στην Ελληνική Δημιουργία του Σπύρου Μελά. 1950ο 1950 μπήκε στην τότε θηλυκή Ανωτάτη Σχολή Πάντειο που την τελείωσε χωρίς να τη «βγάλει» καθώς προείχε γι’αυτόν η συγγραφή του πρώτου μυθιστορήμυτος του “Κ
Διετέλεσε (1966-1967) γενικός γραμματεύς των Νέων Ελληνικών, των Ηρακλή και Ρένου Αποστολίδη, όπου κρατούσε και την κριτική στήλη θεάτρου. 1974ο 1974, μετά την επανέκδοση της Καθημερινής, του ανετέθη η διεύθυνση των καλλιτεχτι ιέίωωωε της όπου
Κατά την περίοδο εκείνη και μέχρι σήμερα, συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν και το Θέατρο Τέχνης. Από το 1974 κράτησε τη θέση του κριτικού θεάτρου στα «Πολίτικά Θέματα» του Κώστα Κύρκου. Εκεί έγραψε τα πρώτα έτη και τα «Αντιακαδημαϊκά» του, με την υπογραφή «Λέων». Όταν τα «Πολιτικά Θέματα» του Κύρκου επωλήθησαν συνέχισε την κριτική συνεργασία του με τον πατέρα και τον υιό Κύρκο στο νέο πολιτικό περιοδικό τους, την “Ηλιαία.”
1992ο 1992 ίδρυσε, μαζί με τον Βασίλη Παπαβασιλείου, τον Μέντη Μποσταντζόγλου, τον Γιώργο Διαλεγμένο, τον Δημήτρη Μυταρ το “Νέο Θέατρο”, με Πρόεδρο τον τελευταίο, και Διευθύνοντα Σύμβουλο τον εαυτό του. Σκοπός αυτού του Θεάτρου ήταν η προώθηση του ελληνικού λόγου και παντός νέου στο θέατρο απ ’όλη την Η δουλειά του Νέου Θεάτρου και των συνεργατών του παρουσιάστηκε επί δύο χρόνια στο Θέατρο Κολλεγίου, στο Αμερικανικό Κολλέγιο απ ‘όπου ξεκίνησε την προσπάθεια και τους αγώνες του και ο Κάρολος Κουν.
Τα Θεατρικά του έργα έχουν δημοσιευτεί σε δύο ογκώδεις τόμους από τα Ελληνικά τΘ τά σσά εο σο σο 2002 σ 2002 2002 Τα δε Κριτικά και Αντικριτικά του σε τέσσερις τόμους από τις εκδόσεις «Ποταμός». 2010ο 2010 οι εκδόσεις “Ποταμός” εκ νέου εξέδωσαν “Τα Ποιητικά, 2010-1950”.